Rose Kemp - A Hand Full Of Hurricanes

Ο τελευταίος δίσκος της μόλις 22 χρονης Βρεττανίδας.

1 Little One
Λιτό με αέρινα περάσματα τσέλου και βιολιού έχει μια εύθραυστη ρευστότητα.

2 Violence
Σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια του 2007 με ξαφνικές αλλαγές ρυθμού που ξεσπούν με καταιγιστικές κιθάρες:
"Nothing but the silence on the street
Where we were meant to meet
There's nothing else to find here".
Στοιχειωμένη και ανατριχιαστική η φωνή της:
"Nothing is right in my head,
nothing is clear in my heart,
I feel like my body is dead,
the day doesn't have to start here"

3 Tiny Flower
5 Orange Juice
9 Sister Sleep
Μινιμαλιστικές ηχογραφήσεις με την λιτή συνοδεία παραμορφωμένης κιθάρας και στοιχειωδών κρουστών που αναδεικνύουν την καταπληκτική φωνή της που συνδυάζει τις σκοτεινές μελωδίες της PJ Harvey και την φωτεινότητα της Sheryl Crow. Σαφώς επηρεασμένα από τις a capella επιδόσεις της μάνας της Maddy Prior.

4 Morning Music
Καθαρτήριο κομμάτι για μια one-night stand βραδυά όπου:
"I can't wait to wake up next to you,
'cause I am cheap and you are weak"

6 Dark Corners
Σκοτεινό και μυστήριο με κιθαριστικές μαχαιριές να ξεσπούν περιστασιακά:
"the wallpaper hides the shame,
while the truth is sliding down the wall"

7 Metal Bird
Το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του δίσκου όπου στα 6 λεπτά που διαρκεί η Kemp ως άλλος Πρωτέας αναδίνοντας τη μυρωδιά του αλμυρού βυθού και της αβύσσου μεταμορφώνεται από γλυκιά σειρήνα σε λιοντάρι, δράκο, τίγρη και κάπρο.

8 Skins' Suite
Μακρόσυρτο και μοναχικό ερωτικό κομμάτι με ηλεκτρονικούς πειραματισμούς.

10 Sheer Terror
Αυτοβιογραφικό "I've already resigned my body to fate", θυμίζει τις ιστορίες της Regina Spektor:
If living your life like a rock star doesn’t kill your first
Or the sex and the drugs pass you by
We can always hope that we’re the 2 in 3 who don’t get the big ‘C

11 Sing Our Last Goodbye
Ο τίτλος θυμίζει το Last Goodbye του Jeff Buckley με τον οποίο η Rose μοιράζεται τις χαωτικές μουσικές αναζητήσεις.

Χρειάζεται μερικά ακούσματα για να εκτιμήσει κάποιος την ιδιαιτερότητα της μουσικής της αλλά στο τέλος ο Πρωτέας εξαντλημένος φανερώνει τον δρόμο της λύτρωσης. Συνολικά ένα μάλλον ημιτελές άλμπουμ χωρίς ιδιαίτερη συνοχή, που όμως προϊδεάζει θετικά γι αυτά που θα ακολουθήσουν.

Tο Violence και το Little one υπάρχουν και στο My Space.