Οι 300 και οι Έλληνες Εθνικοί

Οι 300 και η παραφιλολογία γύρω αυτήν ταινία μου θύμισαν Καβάφη, και δεν μπορώ να αντισταθώ να δωρίσω σε όλους τους σύγχρονους Έλληνες Εθνικούς (sic) τους Ποσειδωνιάτες του. Να θυμίσω ότι το ερέθισμα γι' αυτό το περίφημο ποίημα, ο Καβάφης το πήρε από την ιστορία της Ποσειδωνίας, μιας ελληνικής αποικίας στην Ιταλία στην οποία οι κάτοικοι αφομοιώθηκαν απ' τους ντόπιους, ξέχασαν την ελληνική γλώσσα και τα έθιμά τους, αν και συνέχιζαν να τελούν συχνά-πυκνά κάποια ελληνική γιορτή, να ξαναθυμούνται τα ελληνικά ονόματά τους και να κλαίνε.

Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς και με Λατίνους κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κι είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες-
Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι - ω συμφορά! - απ ' τον ελληνισμό.

Αφιερωμένο λοιπόν εξαιρετικά στους σύγχρονους Ποσειδωνιάτες που αν και έχουν γίνει Λωτοφάγοι στην ίδια τους την γη, εν τούτοις "με λύρες και αυλούς, με αγώνας και στεφάνους" με την ευκαιρία κάποιας εθνικής γιορτής συνεχίζουν να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά. Ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με το ένδοξο παρελθόν μας έχει κοπεί και για να έχουμε δικαίωμα να μιλάμε για τον Λεωνίδα ως να ήταν παππούς μας, χρειάζεται κάτι περισσότερο από παραδοσιακές φολκλορικές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις καί τελετές. Πχ πέρα από τις επικλήσεις για τους αρχαίους αυτοί οι Έλληνες Εθνικοί έχουν διαβάσει πότε κανένα αρχαίο κείμενο, ή πόσοι έχουν διαβάσει την διήγηση του Ηροδότου για τις Θερμοπύλες ή πόσοι γνωρίζουν τι ακολούθησε μέχρι την μάχη των Πλαταιών μετά την μάχη των Θερμοπυλών;

Η σχέση μας με τους αρχαίους δεν νομιμοποιείται με τα μεγάλα λόγια και τις τυμβωρυχίες. Δεν μπορούμε να βαυκαλιζόμαστε με μεγαλοστομίες. Οι σύγχρονοι νεοέλληνες, που κόπτονται για τους αρχαίους, καλό είναι να κάνουν και άλλα πράγματα πέρα από τις επικλήσεις πχ ας ρίξουν μια ματιά στο βιβλίο ενός βαρβάρου του G.J.Szemler κ.συν. το Thermopylai: Myth & Reality in 480 BC (Ares 1996).

Περισσότερο και από την ανιστόρητη ταινία με ενόχλησε το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος της ταινίας. Τα χειροκροτήματα των γνησίων απογόνων δεν μας νομιμοποιούν να βαφτιζόμαστε Έλληνες Εθνικοί και τουλάχιστον εμένα, οι πιο πολλοί "Έλληνες Εθνικοί" μου φαντάζουν "ριψάσπιδες" που έχουν παρατήσει την ασπίδα τους στο πεδίο της μάχης για να τους είναι εύκολη η φυγή απηλλαγμένοι από το βάρος της.